jest to najbardziej popularny rodzaj jeździectwa na świecie. Stosuje się w nim lekkie (5/10kg) niezbyt głębokie siodło, z płaskim siedziskiem. W tym stylu jazdy bardzo ważny jest dosiad jeźdźca, który powinien być w stanie ruszyć i zatrzymać konia. Konie te są zazwyczaj wysokie z długimi nogami. Strój na zawody składa się z: koszuli, fraku, bryczesów, oficerki(wysokie buty), oraz oczywiście toczek (kask). Dyscypliny w stylu angielskim to: ujeżdżenie (jeździec i koń wykonują serię określonych wcześniej ruchów, zwanych figurami, na czworokątnej arenie, zwanej czworobokiem), skoki przez przeszkody oraz WKKW czyli wszechstronny konkurs konia wierzchowe (są to trzy próby: ujeżdżeniowa, skokowa oraz terenowa zwana crossem).
styl ten powstał w Ameryce, przy pracy na farmie i ranczach. Charakteryzuje się dużymi, głębokimi i ciężkimi (8/20kg) siodłami, które wymuszają u jeźdźca pełny dosiad, zapewniają one komfort i dużą wygodę. Konie te są zazwyczaj małe, o zwartej budowie i wytrzymałe, zdolne do pracy nawet cały dzień. Charakterystyczny strój jeźdźców westernu to: koszula, dżinsy, kapelusz. Dyscyplinami w stylu westernowym jest: reining (dokładny przejazd zadanej trasy w galopie, nazywany jest westernowym ujeżdżeniem) oraz barrel racing (koń i jeździec próbują w jak najkrótszym czasie ukończyć przejazd dookoła trzech beczek).
